La cinikismo de amasaj deportadoj kaj minacoj de deportado daŭre markas usonan politikon al migrantoj, ankaŭ influante kubanojn. Dum jardekoj, la politikigo de la afero kaj la Kuba Alĝustigo-Leĝo kondukis al indulgema traktado, kiu instigas malregulan kaj senordan elmigradon, riskante  vivojn. Ĉi tiu situacio estas kompleksa kaj tikla, kaj la realo, kiun alfrontas kubaj migrantoj kaj migrantoj el aliaj landoj, ĉe la manoj de usonaj politikistoj, estas alarma kaj maltrankviliga, krom malobservi iliajn rajtojn.

Konforme al internacia juro kaj principoj de Unuiĝintaj Nacioj, migrantoj havas agnoskitajn rajtojn, kiuj garantias ilian dignon kaj bonfarton. Ili meritas esti bonvenigitaj kaj protektataj, ne minacataj je deportado kaj necerteco.

Tiusence, la ministro pri eksteraj aferoj de Kubo, Bruno Rodríguez, denuncis la minacojn de deportado kaj la revokon de la provizora jura statuso de pli ol 350 mil migrantoj, evidentigante la mankon de humaneco kaj empatio en la enmigra politikoj de Usono. Iliaj deklaroj reliefigas la cinikecon de politikistoj, kiuj minacas deporti tiujn migrantojn, malgraŭ koni la kaŭzojn, kiuj igis ilin forlasi siajn landojn.

La longedaŭra ekonomia blokado de Usono kontraŭ Kubo detruis la nacian ekonomion kaj la vivkvaliton de kubanoj, estante unu el la ĉefaj kaŭzoj de elmigrado serĉante la tiel nomatan "usonan revon". La revoko de provizora jura statuso, lasante la migrantojn en situacio de malsekureco kaj vundebleco, estas krueleca ago, kiun oni devas denunci.

Kiel esprimis la ministro pri eksteraj aferoj Bruno Rodríguez, la instigo de la usona registaro mensogi ĉe la landlimo por esti agnoskita kiel rifuĝintoj, utila dum jardekoj por siaj kampanjoj kontraŭ Kubo, nun ne servas al la nuna kontraŭ-enmigrinta gvidantaro, pruvante mankon de kohereco en siaj enmigraj politikoj. La decido nuligi la "humanitaran kondiĉon" sub la preteksto de ĉesigo de neregula migrado ignoras la verajn kaŭzojn de tio kaj aldoniĝas al agoj kiuj celas timigi kubajn elmigrintojn kaj iliajn familiojn.

Rimarkindas, ke la kunlaboro de Kubo kun Usono pri enmigraj aferoj estas seriozaj kaj efikaj de jaroj. Kubo ĉiam ripetis kaj pruvis per multnombraj agoj sian engaĝiĝon kaj volon konservi kunlaboron por antaŭenigi regulan, sekuran kaj bonordan migradon, sed la realo estas, ke la usona flanko  ne plenumas sian parton de tiuj interkonsentoj.

Do, ĉe la kontraŭenmigrintaj politikoj de la nuna administracio, rilate al Kubo kaj aliaj landoj de la regiono, elstaras la neceso efektivigi justajn, subtenajn enmigrajn politikojn bazitajn sur respekto de homaj rajtoj, kio kontrastas kun la agado de la nuna administrado de la Blanka Domo.

Per ĉi tiuj rimedoj, Usono endanĝerigas la vivojn kaj la bonfarton de centoj da miloj da homoj, kies sola kulpo estis fidi al la "usona revo" promociita de Onklo Sam.