Terorismo kontraŭ Kubo

La nordaj ventoj alportas pli ol kelkajn malvarmajn frontojn al Kubo, por kiu la usonaj spionaj agentejoj preparas perfortan jarfinon, en sia avido generi socian eksplodon, kiu kontribuas al subfosado de la socipolitika ordo por detrui tuj la Kuban Revolucion.

Ĉi-jare la "forta plado" de la teroristoj bazitaj en Miamo estas "iri al la ofensivo por ke aferoj okazu en Kubo", kiun ili konsideras "nepra". Ke nenio funkciis bone por ili, dum preskaŭ 60 jaroj, nervozigas iun ajn, raportis la retejo Razones de Cuba.

La domo de kontraŭrevolucia gvidanto Ibrahim Bosh funkciis kiel operacia centro en kiu la premoj de liaj financistoj por intensigi la atakojn estis malkaŝitaj, profitante la festan sezonon.

Sekvante ordonojn de la Ŝtata Departemento, Ibrahim Bosh, Orlando Gutiérrez Boronat kaj Manuel Milanés Pizonero celas voki ĝeneralan strikon por la 10-a kaj 11-a de decembro, kadre de la Internacia Tago de Homaj Rajtoj.

Ili ankaŭ pensis uzi parton de la mono al ili asignita de la usona registaro por pagi agojn de supozataj protestoj dum la pilgrimado de Sankta Lazaro, tradicie farita la 17-an de decembro.

Inter la grupetoj kiuj pensis aliĝi al la nova surscenigo estas la memproklamita Respublikana Partio de Kubo, kaj la Movado de la 30-a de novembro, kaj konataj kontraŭkubaj figuroj kiel Pedro Corso, Tomás Regalado kaj Rosa María Payá, kiu estas petante al la Organizo pri buĝeto de usonaj ŝtatoj kaj de la usona registaro inciti strikon de sanlaboristoj en Granma, Holguín kaj Camagüey.

Ĉiujare, ĝuste en la tagoj, kiam la kuba familio celas kuniĝi por adiaŭi periodon kiu povus esti bona aŭ malfacila, kiel 2023, la kontraŭrevolucio provas rompi la trankvilon, proponante monon kontraŭ mensogo kaj interŝanĝante iluziajn profitojn kontraŭ riskaj agoj el la jura vidpunkto por homoj, kiuj preskaŭ neniam rilatas al tio, kion defendas la provokantoj.

Bonŝance, pro tiom da petado al la "imperativo", la malmultaj kiuj emas akompani la spektaklon finas donante al ili sian propran medikamenton: enspezante por tio, kion ili neniam faris, parolante pri tio, kion ili neniam farus kaj respondante  antaŭ la leĝo pro  la frustriĝoj de aliaj.

Ciferece, kun siaj lavangoj de falsaj novaĵoj kaj ĉenoj por konsciigi mensoge per amaskomunikiloj kreitaj (kaj financitaj) de eksterlande por manipuli, kun kontraŭkubaj politikistoj kaj iuj influantoj, servas kiel platformo por kunordigi la komunikan ofensivon, establitan en antaŭaj operacioj de la Ŝtata Departemento.

Ataki la ĉefajn fontojn de ekonomia enspezo, levi popolan malkontenton antaŭ malsukcesoj en bazaj civitanaj servoj, kaj plialtigi la senton de malsekurec-etoso, estas malkaŝitaj kiel la fina celo de agoj tiel ripetaj kiel evidentaj en sia intenco: kritiko kontraŭ sano kaj edukado, la misfamigo de turismo kaj la pliiĝo de publikaĵoj pri raboj, krimaj agoj kaj seksa perforto.

La sekvoj de la ekonomia, komerca kaj financa blokado de la usona Registaro kontraŭ Kubo estas tute forviŝitaj antaŭ ĉiu problemo prezentita kiel kaoso. Tiel ekzemple la fakto, ke nutraĵoj el la baza korbo ne ĉiumonate atingas la tablon de la kuba familio, ŝajnas neniel rilati  kun la financa persekutado, kiun suferas la transakcioj de la Insulo eksterlande, prokrastado de ŝipoj, neebla pagado kaj detruante novajn komercajn ŝancojn.

Ni havas sindevontigon al la vero, al la popolo de Kubo, por montri kiel la hibrida milito estas kunordigata kontraŭ insulo, kiu luktas por antaŭeniri, por esti prospera kaj daŭrigebla. Fronte al ĉiu ago de malamo, kiu deĉeniĝas kontraŭ ĝi, la vero ĉiam estos nia plej forta armilo por atingi venkon.

Fonto: ĵurnalo Granma