Mesaĝo de la kuba prezidento 

Estimataj samlandanoj, 

2023 finiĝas kaj estas kvazaŭ ni atingus la supron de tre alta monto, laŭ serpentumaj vojetoj. Kiel tiom da fojoj dum 65 jaroj, la grimpado estis peniga kaj kelkfoje ni devis reiri. Sed ni alvenis. Sur la vojo de la socialisma idealo, kiel Fidel kaj Raúl instruis nin, alveni estas venki, konsciante ke ĉiu celo estas nova deirpunkto.

Dum ni festas la 65-an datrevenon de la Kuba Revolucio, mi volas sendi al vi dankeman brakumon, por ĉiu paŝo de progreso fronte al la kolosaj defioj, kiujn ses jardekoj da plifortigita ekonomia blokado kaj la eraroj derivitaj de la senĉesa serĉado de manieroj preteriri la brutalan ekonomian sieĝon  trudis al ni.

Hodiaŭ ĉio ŝajnas pli malfacila ol iam ajn pro la longaj jaroj de subtenado de la krima pezo de politiko de bariloj kaj sankcioj, kiu ŝajnas senfina en sia krueleco. Sed ni revoluciuloj ne alvenis ĝis ĉi tiu 65-a datreveno por kapitulaci kaj liveri flagojn. La historia generacio, kiu, kontraŭ la aŭguristoj  de la malfeliĉo, alportis la Revolucion ĝis hodiaŭ, ankoraŭ akompanas nin, kun la konvinko ke ĝi estas ebla. De la krio en La Demajagua ĝis la nuntempo, la sekreto de la Revolucio por subteni sin antaŭ ĉia malfeliĉo estis popola partopreno en unika historio de rezisto kaj kreemo, kun firma gvidado kaj aro de principoj kiel bazo. 

Estas tiu historio, kiu inspiras nin inviti vin hodiaŭ, antaŭ la antaŭa tago de alia defia Novjaro, eniri 2024 kun la tuta pasio kaj ĝojo, kiuj bezonas kaj meritas la grandan taskon ŝanĝi ĉion, kio devas esti ŝanĝita. Fari, krei, detrui ĉiun brikon de la blokado kun kreemo, estas tio, kion ni devas fari, konsciante, ke neniu faros ĝin por ni. La Revolucio ne estas la laboro de unu tago, unu jaro, aŭ eĉ 65 jaroj. Ĝi estas ideo, volo. Ĉi tio estas la Revolucio. Ne estas iu el ni sola. Estas ni ĉiuj kune, konkerante neeblajn aferojn. Kaj ni faros ĝin.

Patrolando aŭ Morto! Ni Venkos!

Miguel Diaz-Canel