Foto: PL

Havano 14 aŭg (RHK) La politika staturo de la ŝtatisto kaj escepta homo, la historia gvidanto de la Kuba Revolucio, Fidel Castro, daŭrigas hodiaŭ en la epicentro de la omaĝo ofertita en multnombraj latitudoj por sia 98-a naskiĝtago.

Ekde la 13-a de aŭgusto - la nomtago - mesaĝoj de rekono por la suverena kaj emancipa heredaĵo de la ĉefkomandanto de tiu revolucia procezo de granda signifo en Kubo kaj la mondo cirkulas en sociaj retoj kaj multaj amaskomunikiloj.

Tiel, en Bolivio, Panamo, Venezuelo, Nikaragvo, Ekvadoro, Argentino kaj aliaj latin-amerikaj nacioj ili rekonis la kontribuojn de Fidel Castro al la atingo de sia sendependeco aŭ la firmiĝo de liberigaj movadoj sur la amerika kontinento.

En la lando Bolívar, ministro pri eksteraj aferoj Yván Gil altigis la transcendan vivon de la kuba kaj universala gvidanto, dum argentinaj diplomiĝintoj en la insulo esprimis sian dankon al la antila gerilano, kies heredaĵo estas videbla hodiaŭ en centoj da sociaj misioj de la bolivaria lando.

Dume en Ekvadoro, membroj de la ŝtata misio, amikoj de la insulo kaj kubaj loĝantoj en tiu lando, same kiel reprezentantoj de politikaj kaj sociaj organizoj omaĝis la eksan antila prezidenton en la kuba ambasado en Kito.

La tiea ambasadoro de la kariba lando, Basilio Gutiérrez, memorigis, ke la estro de la Kuba Revolucio ŝanĝis la historion de sia nacio kaj kontribuis al la sendependeco de aliaj popoloj en Latin-Ameriko kaj la mondo.

Samsence, mesaĝoj venis de diplomatiaj sidejoj de la kariba lando en Eŭropo kaj Afriko, sociaj movadoj, politikaj partioj kaj mondaj gvidantoj, precipe tiuj de progresema naturo.

Ili justece traktas   Fidel Castro,  kiu fariĝis vivanta legendo ekde sia triumfa alveno en Havano, la 8-an de januaro 1959, ĉe la kapo de la gerilanoj, kiuj venkis la reĝimon de Fulgencio Batista (1952-1958). Per lia penso kaj laboro, tiu revolucia procezo transpasis la limojn de la kuba nacio.

Kubo de Fidel Castro estas hodiaŭ paradigmo por latinamerikaj revoluciuloj kaj progresemaj movadoj el diversaj partoj de la planedo, kiuj kalkulis je sia solidareca, latinamerika kaj triamonda alvokiĝo atingi sendependecon en siaj landoj.

La kontribuoj de la kuba kaj universala gvidanto al la plifortigo de maldekstraj fortoj en Latin-Ameriko kaj la resto de la planedo estas vaste dokumentitaj, kaj lia kontribuo al la kontraŭkoloniaj luktoj en Afriko, al la malvenko de Apartheid en Sudafriko, kaj al la unueco de la malriĉaj nacioj de la mondo.

Armegeneralo Raúl Castro, frato kaj kamarado de la ŝtatisto, priskribis lin kiel "la plej gloran filon de Kubo en la 20-a jarcento", kiu kapablis igi malsukcesojn en venkon, kun firmeco de idealoj kaj neŝancelebla certeco en la triumfo de justaj kaŭzoj.

Fonto: PL