Foto:Juvenal Balán

Havano, mar 26 (RHK) Vivo de ombroj, viroj kaj virinoj de silento vokas vin. Sed, malantaŭ ĉio tio, lojaleco.

Tiel okazas ekde la 26-a de marto 1959, kiam la triumfa Revolucio faris siajn unuajn paŝojn, sed la deklaritaj malamikoj intensigis siajn klopodojn por ĝin submeti. Ĉio indikis, kiel Fidel saĝe komprenis, ke necesas la plej objektiva antaŭvido, ke ni devas esti unu paŝon antaŭ la malamiko por povi kontraŭstari ĝin.

La ĉiam pli agresemaj planoj, la konstanta danĝero pro la persekuto de niaj gvidantoj, postulis nianflanke la ĝisfundecon de sekreteco kaj diskreteco kaj, samtempe, revoluciuloj ne nur senriproĉaj kaj engaĝitaj, sed volantaj, ĉiutage, doni sian vivon, se necese, por la sekureco de la patrujo.

Tiel ili naskiĝis, kiel Organoj de Ŝtata Sekureco, kaj skizinte la superan mision de sia laboro, komenciĝis historio, en kiu neniam mankis heroeco kaj patriota konvinko, kaj kiu havis siajn radikojn en Mambisa inteligenteco, en la Ribela Armeo mem.

Hodiaŭ venas la omaĝo de la popolo al tiuj, kiuj laŭ la leĝo de vivo kaj cirkonstancoj malkaŝis siajn identecojn, kaj al tiuj, kiuj daŭrigas la batalon.

Al tiuj, kiuj savis Fidel, al tiuj, kiuj malmuntis krimajn operaciojn kontraŭ la popolo, al tiuj, spicitaj de la sendormeco de tiuj, kiuj scias, ke ili estas gardantoj de io sankta, nian tutan dankemon.

Fonto: Granma