Foto: Studio Revolución

Havano, jul  31(RHK) La ĉefministro, Manuel Marrero Cruz, dialogis, en la kunteksto de sia oficiala vizito al Irano, kun amikoj de solidareco, kubaj loĝantoj kaj la ŝtata misio.

***
 «Kubo kaj Irano estas du frataj landoj, preter kulturaj diferencoj aŭ geografiaj distancoj, ĉar tio, kio estas komuna al ambaŭ popoloj, kaj estas tre grava, estas rezisto. Tio estas la forto de nia ligo. Mi estas tre fiera, ke hodiaŭ ekzistas fortaj rilatoj inter la du nacioj. Patrio aŭ Morto!".
Sima Sadrieyeh
***
 «Mi tre ŝatas Kubon, ĉar mi loĝis tie preskaŭ 14 jarojn. Mi studis Veterinaran Medicinon. Mi alkutimiĝis al tiu lando kaj ekkonis la kubanojn, iliajn kutimojn, ilian vivmanieron. Tial mi neniam povis forgesi tiun Insulon La kulturo estas iom alia, sed tio ne povas apartigi du popolojn. "Per unueco kaj principoj vi povas atingi fortan ligon."
Ebrahim Babaahmad

Mi estas kubanino, kaj mi loĝas ĉi tie dum 32 jaroj. Mi estas tre kontenta pri la rilatoj kun Irano. Mia filino nuntempe studas Dermatologion en Kubo. Antaŭe ŝi studis medicinon. Ŝi estas membro de la Juna Komunista Unuiĝo kaj estas proksime identigita kun la Kuba Revolucio. "La ligoj inter la du revolucioj, kaj la ligoj de amikeco kaj solidareco, fariĝas ĉiam pli solidaj."
Lisey Brito Lara

***
Tri deklaroj. Nur kapjeso al la amo, kiun Kubo inspiras tiel malproksime, kaj ĉie. La teksto estus senfina, se ni esprimus ĉi tie,  en formo de frazoj, la sentojn de la amikoj de Kubo, kiuj ĉi-tage renkontiĝis en la ambasado de Grandaj Antiloj en Irano, kadre de la oficiala vizito de la membro de la Politika Buroo kaj Ĉefministro, Manuel Marrero Cruz.

Reprezentantoj de la Irana-Kuba Amikeca Asocio kaj de la organizo HOLA, esence, parolis dum pli ol unu horo pri kiom komune havas la "Bela Insulo" kaj la persa nacio. Ni estas kunigitaj de ĝojo kaj malĝojo, diris iu, kvankam ne per tiuj vortoj. Kio estis dirita vere rilatis al la defendo de suvereneco kaj la agresoj de imperio.

Oni parolis ankaŭ pri helpo, pri komplementeco, pri projektoj de komuna intereso, por la profito de ambaŭ popoloj. La voĉo leviĝis kontraŭ blokado, kiu celas sufoki landon, kaj la apogo al Palestino, la firma kondamno al Israelo, kiu ne povos elteni la kalkulon de la historio, aŭdiĝis, tre laŭte, tre laŭte.

«Ni daŭre akompanos Iranon. Kaj vi, tenu vian voĉon laŭta, daŭre subtenu nin, Kubo ne lasos vin," diris la ĉefministro fine.

Tiam, unu post alia, malkaŝiĝis la certecoj: la solidareco havas multajn vizaĝojn kaj manojn pretajn proponi; Distancoj validas nur kiam ili estas principaj, kaj estas multe da valoro en la rezisto de Kubo.

Fonto: Prezidanteco de Kubo